Een Quick Response Code, ook wel QR-code. Dat is wat je hierboven ziet. Als je een QR-reader op je mobiel hebt (of downloadt), kun je lezen dat er mijn naam, bedrijfs- en adresgegevens in verstopt staan. Een half jaar geleden hoorde ik er voor het eerst over. In Japan, waar de QR-code is ontwikkeld voor de autoindustrie kun je met die code inmiddels betalen en extra informatie bij veel producten krijgen. Je kunt er namelijk tot ruim 7000 tekens op kwijt. In Nederland zie je de code nu af en toe verschijnen op visitekaartjes, die je dan kunt scannen met je mobieltje. Een url bijvoobeeld opent automatisch in je mobiele browser, adresgegevens kun je opslaan zonder ze over te tikken.
En vanochtend herinnerde Etienne Petit mij weer aan het bestaan van die QR-code. Ooooooooo ja! Die wilde ik op mijn nieuwe visitekaartje! Shit! Gisteren akkoord gegeven op de pdf. Gelukkig had Maartje Boer, onze vormgeefster van The Plunge, die nog niet doorgestuurd naar de drukker. Nu kan ze nog snel een QR-code op de achterkant zetten. Hoe meer tekens je gebruikt hoe lastiger het is om die zonder professionele scanner te lezen, maar je adresgegevens gaan prima. Maar alleen een url is ook mooi, dan krijg je een minder druk beeld. Moet ik nog even kiezen. Maar hoe dan ook: überhip. Toch?
